จากบทความของ พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต เรื่อง*ธรรมะสำหรับความรัก*

อาตมาเชื่อว่าหลายคนยังไม่เข้าใจคอนเซปต์ของความรักที่แท้จริง ไม่รู้ว่า รัก และ หลง ต่างกันอย่างไร และเชื่อแน่นอนว่าในช่วงเวลาที่โลกเป็นสีชมพู ถ้ามีใครมาทักว่าเรากำลังเป็นอยู่นั้นคือ หลง คงได้เถียงกันจนลูกกระเดือกโผล่เลยว่า ไม่ช้ายยยย... นี่มันเป็นความรักต่างหากความรักที่หลงทางมันไม่ได้ทำร้ายแค่เพียงตัวเราเอง แต่ยังทำร้ายคนรอบตัวที่รักเราด้วย พ่อแม่ ญาติ พี่น้อง เพื่อนพ้อง ก็ต้องเสียใจไปกับการกระทำแบบโง่เขลา การกระทำที่เราเป็นผู้ทำร้ายจิตใจคนอีกมากมายที่รักเรา อาตมาอยากให้คุณโยมที่เอาชนะความหลงนั้นได้ด้วย สติ ใช้สติพิจารณา และรู้จักตั้งคำถามกับความรักเสียบ้าง รักเพราะอะไรเพื่ออะไร รักได้เท่าไร รักแบบไหน ถึงจะมีความสุข และไม่ทำร้ายกันทั้งสองฝ่ายความตื่นเต้นท้าทายของความรัก มันชวนให้หลงใหล หลงไปไกลจนเราลืมมองว่าเรากำลังเดินไปไหน เดินมาถึงไหนแล้วความรักไม่ใช่เรื่องผิวเผินจนลมพัดก็ปลิวหาย และไม่ใช่เรื่องลึกสุดโต่งจนขุดเท่าไรก็ไม่เจอ แต่เป็นสิ่งที่คุณโยมมองเห็น เรียนรู้ และพิจารณาได้เสมอว่าจะเอาตัวเข้าไปอยู่ตรงจุดไหนของความรักได้อย่างมีสติ

                                                        .......................................

ความรัก ค่อยๆก่อตัวขึ้นอย่างช้าๆ

ความหลง เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

ความรัก อดทนต่อกันและกันเสมอ

ความหลง กระทำไปตามอารมณ์

ความรัก ทำสิ่งดีๆให้กัน

ความหลง ทำสิ่งดีๆให้ตัวเอง

ความรัก ไม่คิดถึงตัวเองฝ่ายเดียว

ความหลง คิดถึงแต่ตัวเอง เรียกร้องแต่สิ่งที่ตัวเองต้องการ

ความรัก ชื่นชมสิ่งดี ไม่ยอมรับสิ่งผิด

ความหลง หาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง แก้ตัว

ความรัก ปกป้องกันและกัน

ความหลง ปกป้องตัวเอง ไม่แคร์ว่าใครจะเจ็บ

ความรัก ไว้ใจซึ่งกันและกัน

ความหลง หวาดระแวง จับผิด ขี้สงสัย

ความรัก ให้อภัย

ความหลง แค้นนี้ต้องชำระ

ความรัก ทนต่อทุกอย่าง

ความหลง ถอยหนียามลำบาก

ความรัก ให้โดยไม่มีการเลิกรา

ความหลง หยุดเมื่อไม่ได้รับการปรนเปรอ

ความรัก เป็นอมตะ คงทนถาวร

ความหลง ไม่มั่นคง อยู่ได้ไม่นาน

ความรัก ซื่อสัตย์ต่อกัน

ความหลง หลอกลวง เชื่อถือไม่ได้

ความรัก ไม่ฉุนเฉียวง่าย

ความหลง ด่าว่าให้เจ็บช้ำ

ความรัก ไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย

ความหลง ไม่ให้เกียรติ ฉันต้องสำคัญที่สุด เป็นรองไม่ได้

ความรัก มีความหวังอยู่เสมอ

ความหลง คุณพลาดแล้วหมดโอกาสแก้ตัว

ความรักจะช่วยส่งเสริมคนทั้งคู่ให้เจริญก้าวหน้าขึ้นเช่น การเรียนดี ประพฤติดี

ความหลงไม่สนใจอะไร มุ่งแต่จะอยู่ด้วยกัน สุดท้ายก็ลงเอยเรื่อง sex

ความรักจะเตือนสติถ้าอีกฝ่ายทำสิ่งไม่สมควร และมีความยับยั้งชั่งใจ ไม่ชิงสุกก่อนห่าม

ความหลงไม่มีการเตือนสติกัน แต่จะมองสิ่งผิดให้เป็นสิ่งถูก เช่นแฟนกินเหล้า สูบบุหรี่ เสพยา หนีเรียนก็ไม่ว่าเพราะหลงจนไม่อยากขัดใจ

ความรักจะทำดีต่อกัน รักกันเสมอต้นเสมอปลาย

ความหลงแรก ๆ รักจนไปลืมหูลืมตา ต่อมาอีกไม่นานก็เริ่มหน่ายตีตัวออกห่างไปหาคนอื่นต่อ

คำว่า รัก มีความหมายลึกซึ้งมากกว่าที่คุณคิด คนส่วนใหญ่จึงไม่รู้ความหมายคำว่ารักอย่างแท้จริง เพราะไม่คิดถึงทั้งๆ ที่ตัวเองก็กำลัง ประพฤติอยู่

1. รัก มีความหมายถึงการอยากให้ ให้คนที่ตนรักมีความสุข แล้วตัวเองก็ต้องมีความสุขด้วย ทั้งที่ความสุขนั้นอาจจะไม่ใช่หมายถึงความสมหวังเสมอไป ในความรักไม่มีความกลัว เพราะความกลัวถูกจัดเข้ากับการลงโทษmแต่การเสียเขาไปต้องมีเหตุผลที่สมควรจาก 2 ฝ่ายด้วย ไม่ใช่เราคิดไปเองว่าเขาคงจะได้ดี แล้วก็ทิ้งเขาไป (เห็นได้จากในภาพยนตร์บ่อย ๆ) ซึ่งทำให้เราต้องสูญเสียโอกาสทั้ง 2 ฝ่าย กลายเป็นจบลงด้วยความเศร้าแทน

2. รัก ถ้าเราจะรักใครซักคน เราต้องคิดอยู่เสมอว่า เราจะให้อะไรกับเขา ไม่ใช่จะได้อะไรจากเขา ความรักนั้นก็อดทนนานและกระทำคุณให้ ความรักไม่อิจฉา ไม่อวดตัว ไม่หยิ่งผยอง ไม่หยาบคาย ไม่คิดเห็นแก่ตนเองฝ่ายเดียว ไม่ฉุนเฉียว ไม่ช่างจดจำความผิด ไม่ชื่นชมยินดีเมื่อมีการประพฤติผิด แต่ชื่นชมยินดีเมื่อประพฤติชอบ ความรักทนได้ทุกอย่างแม้ความผิดของคนอื่น และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และมีความหวังอยู่เสมอ และทนต่อทุกอย่าง

3. ในความรักไม่มีความกลัว 

คำว่า หลง หลงกับรักมักจะแยกกันยากมาก เพราะอาการคล้าย ๆ กัน

ทีแรกก็ปลูกต้นรัก แต่พอต้นรักเติบใหญ่ ทำไมออกดอกเป็นความหลง ความหลงจะสำแดงแตกต่างจากความรักสังเกตได้ 3 ประการ 

1. เห็นแก่ตัว กอบโกยความสุขจากคนรักให้มากที่สุด เช่นขอพบ ขออยู่ใกล้ ให้คนรักปรนนิบัติเอาใจ เรียกร้องความสนใจตลอดเวลา เอาแต่ความสุขความพอใจตนเองเป็นใหญ่คนรักจะทุกข์ยากอย่างไรไม่สน ตัวเองจะยอมทุ่มเททุกอย่าง เช่น- ทรัพย์สินเงินทองปรนเปรอ - ถ้าไม่ได้ก็ใช่เล่ห์กล ไม่ได้ด้วยมนต์ก็เอาด้วยคาถา พวกหมอดูคนเจ้าเข้าทรง หมอผีร่ำรวยก็เพราะคนพวกนี้ ดูผิวเผิน เหมือนความรักสุดใจแต่ไม่ใช่ เพราะความรักเป็นความสุภาพ เสียสละ อ่อนโยน มีเหตุผล

2. ความหลงจะสังเกตได้ จะไม่มีลดน้อยหรือแม้แต่ตัว แต่จะร้อนแรงขึ้นเป็นลำดับ เหมือนถูกผีกระทำ จะไม่มีเหตุผล เกรี้วกราด รุนแรง เอาแต่ใจ เรื่องเล็กก็กลายเป็นเรื่องใหญ่

3. การหึงหวง อย่างรุนแรง ไร้เหตุผล แม้ตัวเองจะได้ตายก็ยอม เช่นฆ่าตัวตาย หรือ ฆ่าตัวตายทั้งคู่ ตามหนังสือพิมพ์ที่ออกข่าวบ่อย ๆ เช่นรักไม่สมหวัง หลายคนเห็นใจที่เขาบูชารัก แต่นั่นคือการเข้าใจผิด มันไม่ใช่ความรัก เพราะความรัก คือความอ่อนโยน มีเหตุผล ไม่กระทำผิด แต่ความหลงกระทำให้เรา คิดสั้น หลงผิด ถูกครอบงำด้วยอำนาจที่แฝงแปลงร่างมาคล้ายกับความรักแท้

รัก หลง ชอบแตกต่างกันอย่างไร 3 อย่างนี้นะคะ เป็นพื้นฐาน ของคำๆเดียว ก็คือรัก การที่เราจะรักใครสักคน มันเริ่มมาจาก หลง ก่อน เวลาเราหลงใครสักคนเราก็อยากที่จะใกล้ชิดเขาให้มากที่สุด ปกติไม่เคยคุยโทรศัพน์กับใครนานก็จะคุยมากขึ้น เวลาจะไปไหนกับคนที่เราหลง ก็ต้องแตกตัวให้ดี ระวังคำพูดมากขึ้น อาการหลงเป็นอาการชั่ววูลของผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ เช่น ตอนที่เราหลง ผู้หญิงจะทำอะไรก็เห็นดีเห็นงานไปด้วยเอาง่ายแม้แต่ดอกหญ้ามันยังว่าสวยเลย แต่ถ้าเราผ่านอาการนี้มาได้ ก็จะมาเป็นชอบ ชอบกับหลงแตกต่างกันนะ อาการชอบจะเป็นอาการที่เป็นผู้ใหญ่มากกว่าอาการหลงจะรู้จักเข้าใจกันและกันมากขึ้น เมื่อเราชอบแล้วก็จะพัฒนาเป็นรัก แต่กว่าจะผ่านอาการหลง ชอบ มาถึง รักได้ ก็ลำบากน่าดูเลยนะ