คำสอนของพระพุทธเจ้า เรื่องการส่งบุญให้แก่ญาติในโลกทิพย์ ค้นพบและบอกเล่าโดย หลวงปู่เกษม  อาจิณฺณสีโล เพื่อแก้ไขความทุกข์ความเดือดร้อนในเรื่องต่างๆ และเพื่อส่งเสริมความสุขความเจริญของมนุษย์และเทวดาอมนุษย์ทั้งหลาย  มีหลักใหญ่ๆอยู่ 2 วิธี คือ

1.      ด้วยการเบิกบุญเก่าที่เคยทำไว้  ให้ไปถึงแก่ผู้ที่ต้องการ(เปรตผีปีศาจเชื้อโรคเทวดายักษ์นาคครุฑ ฯลฯ)

2.      ด้วยการคิดให้-อุทิศ-โอน-ส่ง ไปยังผู้รับซึ่งมีอยู่ในมิติทิพย์ พร้อมๆกันกับขณะที่เราทำบุญใดๆก็ตาม

การเบิกบุญเก่าที่เคยทำไว้  โอนออกไปดังนี้  (โดยต้องไม่มีพระเครื่องรางของขลังมากั้นไว้)
รอบแรก  ให้กลุ่มที่เป็นญาติทิพย์กับเราว่า “ขออำนาจ พุทธ ธรรม สงฆ์ โปรดบันดาลบุญข้า ให้ถึงแก่เทพที่รักษาข้าฯ/เหล่าญาติทิพย์ข้าฯ จงเป็นสุขจากบุญที่ข้าให้นี้เถิด”(เมื่อคล่องแล้วให้ว่าแบบขยายเจาะจงคือ เปรต-ผี-ปีศาจ-เทวดา-มาร-พรหม-ยมยักษ์-นาค-ครุฑ-คนธรรพ์-กุมภัณฑ์-อสูร-เงือก-กินรี-เชื้อโรคจุลินทรีไวรัสแบคทีเรีย ที่เป็นญาติข้าฯ   -ที่กำลังรอรับบุญข้าฯอยู่)

รอบต่อไป  ให้กลุ่มที่เป็นนายเวรที่กำลังอาฆาตเบียดเบียนเราอยู่หรือที่กำลังวางแผน/เดินทางมาเพื่อแก้แค้นเรา
 “ขออำนาจพุทธ ธรรม สงฆ์ โปรดบันดาลบุญข้าให้ถึงแก่ นายเวรที่ก่อกวนข้าฯและเชื้อโรคต่างๆที่อยู่ในและนอกตัวข้าฯที่เป็นนายเวรข้ารับบุญแล้วจงเป็นสุขเถิด ข้าขออภัยในความผิดที่เคยทำกับพวกท่านไว้ เรามาสร้างบุญร่วมกันมามีความสุขไปด้วยกันเถิด” (อย่าลืมส่งให้นายเวรที่กำลังวางแผนและที่เดินทางมาก็ส่งให้ด้วย)

การเบิกบุญนี้คิดได้ทุกเวลานาทีแม้ทำอะไรอยู่ก็ตาม วันละหลาย ๆครั้งมากเท่าไหร่ยิ่งดี

คนที่โกรธแค้นกันอยู่ ก็ส่งให้เทวดาและนายเวรของคนที่โกรธแค้นกัน จิตใจเราก็ต้องให้อภัยเขาก่อนด้วย

การเปิดโอกาสให้ญาติต่าง ๆ เข้าสิงสถิตในทรัพย์สมบัติดังนี้
“ขออำนาจพุทธ ธรรม สงฆ์ โปรดบันดาลให้ -บ้าน/ร้าน/รถ/ข้าฯ-เปิดโอกาสให้แก่ เปรต-ผี-ปีศาจ-เทวดา-มาร-พรหม-ยักษ์-คนธรรพ์-กุมภัณฑ์-นาค-ครุฑ-อสูร-กินรี-เงือก ที่เป็นญาติข้าและผู้ที่อยากเป็นญาติข้า จงตั้งใจขอเป็นญาติข้า เข้าสิงสถิตตามสมควรแก่ภูมิของตนเถิด ข้าจะทำบุญให้ เมื่อได้บุญแล้วจงช่วยให้กิจการที่ทำอยู่นี้มีความเจริญรุ่งเรือง มีความสุขร่วมกันตลอดไปเถิด”(สิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ก็อธิษฐานได้ทั้งนั้นยกเว้นพระพุทธรูป)
การเบิกบุญเพื่อแก้ไขโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ โดยเจาะจงให้เฉพาะจุดที่เป็นโรค ดังนี้
“ขออำนาจพุทธ ธรรม สงฆ์ โปรดบันดาลบุญข้า  ให้ถึงแก่นายเวร กับเชื้อโรคที่ก่อกวนอยู่ใน..(ร่างกายข้าฯ)...จงเป็นสุขจากบุญที่ข้าให้นี้แล้วออกจากร่างกายของข้าไปเถิด”
หมายเหตุ (ตรงที่เว้น...ไว้นั้นให้ระบุส่วนของร่างกายที่กำลังเกิดการเจ็บป่วยหรือมีเชื้อโรคก่อกวนอยู่ เช่น ป่วยเป็นโรคมะเร็งตับก็ให้บอกว่า ‘ให้ถึงแก่นายเวรกับเชื้อโรคที่ก่อกวนอยู่ในตับของข้านี้’)  หรือ หากเป็นโรคปวดข้อกระดูกก็ให้บอกว่า ‘ให้ถึงแก่นายเวรกับเชื้อโรคที่ก่อกวนอยู่ในข้อกระดูก ข้านี้’ หรือ หากเป็นโรคเอดส์ก็ให้บอกว่า ‘ให้ถึงแก่นายเวรกับไวรัสที่กัดกินเม็ดเลือดขาว ที่ทำให้ข้าเป็นโรคเอดส์อยู่นี้’ เป็นต้น  อนึ่ง หมอ-พยาบาลหากไม่อุทิศบุญให้กับเชื้อโรคที่ตายจากการที่ตนฉีดยา,ฉายรังสี,ผ่าตัด(เอาอวัยวะที่เสียออก) ฯลฯ เชื้อโรคที่ตายเหล่านั้นก็จะโกรธแค้นหมอ แล้วก็จะติดตามคอยเล่นงานหมอไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง หากเล่นงานหมอไม่ได้ก็จะเล่นงานลูกหลานหรือสัตว์เลี้ยง หรือแม้แต่กระทั่งต้นพืชของหมอคนนั้นต่อไป  แม้หมอนวดแผนโบราณก็ให้อุทิศบุญให้กับผีปีศาจและเชื้อโรคที่ก่อกวนอยู่ในคนที่ตนรักษาด้วยเหมือนกัน

ตื่นเช้า เบิกบุญให้ผู้ที่มาเกี่ยวข้องกับเราโดยทางฝันรวมทั้งให้เทวดาประจำตัว เจ้ากรรมนายเวรที่เบียดเบียนทั้งภายนอกและภายในกายของเราตลอดถึงภูตผีปีศาจ เปรต ปอบ นาค ครุฑ อสูร ยักษ์ คนธรรพ์ กุมภัณฑ์ ยมทูต เทวดา มาร และพรหมที่เป็นญาติของเรา ที่อยู่บริเวณบ้านนี้  เข้าห้องน้ำ เบิกบุญให้แบคทีเรียจุลินทรี ที่ตายจากการอาบน้ำชำระร่างกายส่วนต่างๆ รวมทั้งให้เชื้อโรคที่ออกไปจากร่างกายขณะขับถ่าย  ก่อนออกจากห้องน้ำก็เบิกบุญให้กับเชื้อโรคทั้งหมดที่อยู่ในห้องน้ำ  เวลากินข้าว เบิกบุญให้กับวิญญาณสัตว์ที่สถิต ในผัก ในข้าว ในเนื้อสัตว์ ในน้ำ ในอาหารทั้งหมดนั้นรวมทั้งให้กับดวงใจสัตว์ที่ตายและยึดติดมากับสิ่งของที่เรานำมาทำอาหารด้วย 
ไปทำงาน เบิกบุญให้เทวดาประจำรถ และภูตผีปีศาจที่อยู่กับรถ และบอกเทวดาให้คุ้มครองป้องกันให้การเดินทางปลอดภัย ขณะเดินทาง เบิกบุญให้ภูตผีปีศาจ ปอบ เปรต เทวดา ฯลฯ ที่อยู่ตามถนนหนทาง
ถึงที่ทำงาน เบิกบุญให้เทวดาประจำตัวผู้ร่วมงานทั้งหลาย และ ภูตผีปีศาจ ปอบ เปรต อสูร ฯลฯ ที่อยู่ในที่ทำงาน
ถ้าเครียด ก็โอนบุญให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังส่งสัญญาณบีบคั้นก่อกวนอยู่รอบดวงจิต ทำให้คิดฟุ้งซ่าน
กลับจากทำงาน เบิกบุญให้เทวดาประจำรถ ภูตผีปีศาจ ปอบ เปรตที่อยู่ในรถ ตามถนนที่เดินทางกลับ
เมื่อถึงบ้าน ก็เบิกบุญให้ ภูตผีปีศาจ ปอบ เปรต อสูรกาย นาค ครุฑ อสูร ยักษ์ คนธรรพ์ กุมภัณฑ์ ยมทูต เทวดา มาร และพรหมที่เป็นญาติของเรา ทำกิจธุระส่วนตัวใด ๆก็เบิกบุญให้ เหมือนตอนเช้า
ถ้านอนไม่หลับ ให้เบิกบุญ ให้นายเวรที่เบียดเบียนอยู่ทั้งภายนอกและภายในรอบดวงจิตของเรา หรือให้ผู้ที่ทำให้ข้านอนไม่หลับอยู่ในเวลานี้ เป็นต้น  (ทุกครั้งที่เบิกบุญให้ว่า...ขออำนาจ พุทธ ธรรม สงฆ์ จงบันดาลบุญข้าฯ

ให้ถึงแก่เทพที่รักษาข้า/ญาติทิพย์ข้าฯ/นายเวรข้าฯ/เชื้อโรคในตัวข้าฯ)

ในขณะที่เห็นผู้อื่นทำบุญให้ทาน เมื่อสิ่งของนั้นหลุดจากมือไปแล้วให้คิดในใจทันทีว่า

-สาธุบุญนี้จงถึงแก่..เทพที่เฝ้าข้าฯ/ญาติทิพย์ข้าฯ/นายเวรข้าฯ/เชื้อโรคในต้วข้าฯ

หรือเห็นใครรักษาศีล เจริญภาวนา ทำการใดๆที่เป็นบุญเป็นกุศล ก็ให้ยินดีร่วมบุญได้ แล้วก็อุทิศออกไปทันที

วิธีการส่งผลบุญที่กำลังทำ(อุทิศ)  ให้ไปถึงผู้รับ ย่อมได้ผลในทันทีนั้น

การส่งบุญต้องทำทันทีใน ขณะที่กำลังทำบุญพร้อมกับคิดว่า “บุญนี้ให้แก่เทพที่เฝ้าข้าฯ  เป็นต้น”
1. การโอนบุญในชีวิตประจำวัน
ขณะที่ทำ ผู้ทำมีความสุขและมีความยินดีในการกระทำ เช่น ตอนเช้า ทำอาหาร-จัดอาหารให้ผู้อื่นกิน -ป้อนข้าวให้ลูก /ช่วยทำธุระให้คนอื่น/ตั้งใจทำงานหรือค้าขายด้วยความซื่อสัตย์เพื่อให้ผู้อื่นได้รับความยินดีมีสุข -ให้เงินลูกไปโรงเรียนหรือไปส่งลูกที่โรงเรียน -ให้วัตถุทาน/ช่วยเหลือเอื้อเฟื้อผู้อื่น/ให้อาหารสัตว์...ฯลฯ….ขณะที่กำลังทำบุญหรือความดีใดๆ(แม้บางครั้งจะเหนื่อยยากลำบากก็ตาม) ผู้ทำต้องคิดส่งบุญไปให้ได้  ในทันทีนั้น  โดยคิดในใจไปพร้อมๆกัน ว่า 

“บุญนี้ให้ถึง เทวดาผู้รักษาข้าฯ/เทวดาผู้รักษาพ่อแม่ข้าฯ/เทวดาที่รักษาลูกหลานญาติพี่น้องข้าฯ  เทวดาที่รักษาบ้าน/ร้านค้า/รถ/ทรัพย์สมบัติต่างๆของข้าฯ   เทวดาที่ช่วยส่งเสริมกิจการข้าฯให้เจริญก้าวหน้า เทวดาที่ช่วยข้าฯค้าขายด้วยการดลใจคนให้มาซื้อของที่ร้านข้าฯ    -เทวดาที่ช่วยรักษาโรคในร่างกายข้าฯ  เจ้ากรรม นายเวรที่เบียดเบียนข้าฯ   เปรต ผีปีศาจเชื้อโรคในกายข้าฯ/ที่อยู่รอบตัวข้าฯ/ที่ทำให้ข้าเจ็บป่วยเป็นโรค...   เปรตผีปีศาจที่มาสิงอยู่ในตัวญาติข้าฯ(ที่ทำให้เป็นบ้าเสียสติ)   ผู้ที่มาเข้าฝันข้าฯ” ...ฯลฯ....

ทุกครั้งที่ส่งบุญต้องลงท้ายว่า  ...ข้า/...ที่เป็นญาติข้าฯ เท่านั้น ไม่ใช่ลงท้ายว่า สรรพสัตว์ทั้งหลาย

ตอนกลางวัน ขณะทำงาน

ขณะยื่นงานให้กับเจ้านาย/ค้าขายด้วยความซื่อสัตย์จริงใจต่อลูกค้า/เยาวชนตั้งใจเรียนหนังสือมีความเคารพกตัญญู
- เลี้ยงอาหารผู้ร่วมงาน ช่วยเหลืออนุเคราะห์ผู้อ่อนแอยากไร้ ผู้กำลังเดือดร้อนต่างๆ
                    ตอนกลางคืน
- จัดที่นอนให้ลูก หรือเลี้ยงดูบิดามารดา อบรมสั่งสอนพูดคุยกันด้วยเมตตาจิตกับทุกคนในครอบครัว
- ดู VCDธรรมะแล้วเกิดความรู้   นักเรียนขยันทำการบ้านอ่านหนังสือเรียนและช่วยงานบ้าน

เมื่อได้ทำความดีอะไรก็ตามแม้เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็สามารถอุทิศบุญในขณะนั้นได้ทันที
2. การโอนบุญเมื่อไปวัด หรือไปทำความดีที่ไหนก็ตาม
- ขณะใส่บาตรหรือถวายของพระที่มีศีลดีงามให้คิดในใจทันทีว่า “บุญนี้ให้เทพที่รักษาข้าฯ/เจ้ากรรมนายเวรที่มาเบียดเบียนข้าฯ/ญาติทิพย์ข้าฯ/เชื้อโรคในตัวข้าฯ เมื่อรับบุญแล้ว ช่วยกันส่งเสริมข้าฯให้มีความสุขความเจริญ ฯลฯ
- ขณะที่เห็นผู้อื่นทำบุญหรือทำความดีใดๆก็ตาม ให้อธิษฐานจิตว่า “ข้าฯขอยินดีในบุญที่ท่านทำ บุญที่เกิดจากการยินดีนี้ขอยกให้แก่เจ้ากรรมนายเวรของข้าที่เดินทางมาถึงและเหล่าเทพเทวาที่อยู่บริเวณบ้านข้าเมื่อรับบุญแล้วขอให้..ดูแลรักษาบ้านข้าให้มีความปลอดภัยฯลฯ”
- ขณะฟังธรรมจากพระก็โอนบุญได้  “ขออนุโมทนาบุญกับพระอาจารย์ที่เทศน์ บุญนี้ยกให้แก่...(เจ้ากรรมนายเวรที่มาเบียดเบียนลูกข้าพเจ้าและเทวดาประจำตัวลูกข้าพเจ้า เมื่อรับบุญแล้ว จงช่วยให้...ลูกข้าเรียนเก่งและเชื่อฟังพ่อแม่ ฯลฯ)”
-ขณะเตรียมของถวายพระ, ล้างจาน กวาดลานวัด ฯลฯ สามารถโอนบุญได้โดยคิดในใจว่า “บุญนี้ยกให้แก่เจ้ากรรมนายเวรที่มาเบียดเบียนพ่อแม่ของข้าพเจ้า และเทวดาประจำตัวพ่อแม่ของข้าพเจ้า เมื่อรับบุญแล้วจงช่วยให้  พ่อแม่มีความสุขความสบาย หายขี้บ่น ฯลฯ) ในส่วนของวงเล็บสามารถปรับเปลี่ยนคำได้ตามแต่ใครจะคิดอธิษฐานเอา
ผู้ที่ปฏิบัติธรรมภาวนากรรมฐาน ตั้งมั่นในศีลดีแล้ว ตัดกังวล ให้แผ่เมตตาจิต และห้ามสวดมนต์ใดทั้งสิ้น

ขณะเริ่ม ให้อธิษฐานว่า “ขอบุญกุศลที่เกิดขึ้นจากการภาวนาของข้าคราวนี้จงสำเร็จแก่ เทวดาประจำตัวข้าฯ นาค ครุฑ อสูร ยักษ์ คนธรรพ์ เงือก กินรา ยมทูต มาร พรหมที่เป็นญาติข้าฯและเจ้ากรรมนายเวรที่ก่อกวนอยู่ภายในภายนอกร่างกายข้าฯ /ขอให้ท่านอย่าได้ขัดขวางการปฏิบัติธรรมของข้าพเจ้า”
หรือจะแปรสภาพบุญก่อนว่า “ขอบุญกุศลที่เกิดขึ้นในขณะภาวนาของข้าคราวนี้ จงแปรสภาพเป็นทรัพย์สมบัติสิ่งของต่างๆ  แก่เหล่าอมนุษย์ภูตผีปีศาจ เปรต ปอบที่อยู่บริเวณนี้ ขอให้สมปรารถนาจากบุญที่ข้าให้นี้เทอญ” (พวกผีเปรตปีศาจรับแต่สิ่งของที่เกิดจากผลทานในทันทีเท่านั้น ไม่สามารถรับผลศีลภาวนาโดยตรงได้)

ประโยชน์การโอนบุญ เมื่อเราทำได้ถูกต้องตามหลักความเป็นจริงของธรรมชาติและไม่มีพระเครื่องของขลังมากั้นไว้
1. ร่างกายแข็งแรงปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ เพราะเจ้ากรรมนายเวรไม่มาเบียดเบียนหรือหากป่วยอยู่ก็ทำให้หายเร็วขึ้น
2. ประสบผลสำเร็จในสิ่งที่ตั้งใจและมุ่งหวัง เพราะเทวดาที่ดูแลเราช่วยเหลือ และเจ้ากรรมนายเวรที่เป็นศัตรูกลับกลายเป็นมิตร  เลิกคิดทำลายล้างผลาญทั้งชีวิตและทรัพย์สิน
3. สังคมโลกครอบครัวมีความสุข ลูกเชื่อฟังพ่อแม่ ญาติพี่น้องผัวเมีย เพื่อนบ้าน ผู้ร่วมงาน นายจ้างลูกจ้าง ครูนักเรียน

ประชากรทั้งโลก ทุกคนล้วนส่งบุญเป็นทุกคน   โลกนี้ก็จะมีความสุขมากกว่าความทุกข์
4. ช่วยให้จิตใจอ่อนโยนมีเมตตา สังคมสงบร่มเย็น เปลี่ยนจิตใจที่ชั่วร้ายให้กลายเป็นดี มีการเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่กัน
5. การเดินทางปลอดภัย เพราะเป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์
6. ปฏิบัติธรรม เจริญในธรรมปัญญาเกิดขึ้นง่าย ทำให้เข้าใจอริยะสัจจะธรรมมากขึ้น เชื่อในกฎแห่งกรรมและพระรัตนตรัย

หมายเหตุ การโอนบุญ โอนให้แก่เทวดาประจำตัวเรา/ที่ทำงาน/ร้านค้า/บ้าน ฯลฯ เพื่อให้เทวดามีกำลังบุญในการช่วยให้..สิ่งที่เราปรารถนาสัมฤทธิ์ผล  การโอนบุญในขณะที่ได้ให้ทานนั้น เมื่อวัตถุทานที่ให้หลุดจากมือของตนปุ๊บให้รีบคิดโอนบุญทันทีอย่าชักช้า แล้วก็ไม่ต้องไปกรวดน้ำให้เสียเวลาเพราะบุญจะสำเร็จแก่ผู้ที่อยู่ในโลกทิพย์จากการคิดส่งให้(อุทิศ)ในขณะเดียวกันหรือพร้อมกัน กับเวลาที่ให้ทานนั้นๆ ไม่ใช่สำเร็จเพราะการกรวดน้ำ/เทน้ำหรือพระว่า -ยถาวารีวะหา(แปลว่าให้ทานแล้วอุทิศทันทีผลย่อมไปถึงผู้รับในโลกทิพย์ทันทีฯ)